- Napisał
- Komentarze:DISQUS_COMMENTS
Taekwon-do na świecie: Finlandia

Na PZTKD Live ruszamy z kolejnym cyklem artykułów. Tym razem postaramy się przybliżyć jak wygląda funkcjonowanie Taekwon-do na świecie. Pierwszym państwem, które opiszemy jest Finlandia, o której opowiedział nam Mariusz Steckiewicz. Zapraszamy do lektury!
- Proszę przedstawić pokrótce zasady funkcjonowania organizacji.
Fiński Związek Taekwon-do (Suomen ITF Taekwon-do) jest niezależną i samorządną organizacją sportową, zrzeszającą kluby promujące Taekwon-do ITF. SITF jest pełnoprawnym związkiem sportowym uznawanym przez SLU - jedną z dwóch narodowych organizacji nadzorujących działanie i rozwój sportu w Finlandii. SITF jest kierowany przez Zarząd, wybierany corocznie przez delegatów w demokratycznych wyborach. Na czele Zarządu stoi Prezes związku, wybierany co dwa lata. W funkcjonowaniu związku, oprócz zarządu, wybierani są Dyrektorzy d/s: sędziowskich, egzaminacyjnych, kadry narodowej, marketingu oraz technicznych.
- Proszę porównać funkcjonowanie organizacji do PZTKD.
Porównując organizacje przede wszystkim należy wziąć pod uwagę poziom profesjonalizmu. PZTKD jest organizacją o dużo dłuższej tradycji oraz zupełnie innym nastawieniem do swojego rozwoju. Przez długie lata Taekwon-Do w Finlandii było organizacją skupiajacą osoby traktujące Taekwon-Do bardzo mało poważnie. Od poczatku była to aktywność marginalna, skupiajaca grupkę hobbystów. Sytuacja trochę się poprawiła, ale nie na tyle, by można było mówić o profesjonalnej organizacji. Ograniczenia również wynikają ze względów finansowych. Fińska organizacja nie ma środków na własną stałą siedzibę, płatnych pracowników i na dobra sprawę, w obecnym stadium rozwoju tego nie potrzebuje.
- Jak wygląda stosunek organizacji ITF i WTF? Czy są to stosunki przyjazne, neutralne czy występuje rzucanie kłód pod nogi?
W Finlandii zarówno ITF jak i WTF są uznawane przez rząd, wiec od strony prawnej funkcjonują na równych zasadach. Jednakże z uwagi na fakt, iż WTF jest organizacją uznawaną przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski, otrzymuje znacznie większe wsparcie finansowe niż ITF, choć ITF jest również dofinansowywany z budżetu państwa. Również liczba klubów uwidacznia przewagę WTF. Jeśli chodzi o ilość członków trenujących poszczególną dyscyplinę dane statystyczne nie odzwierciedlają w pełni stanu realnego. Dzieje się tak, ponieważ większość fińskich klubów sportowych prowadzi system licencji członkowskiej powiązanej z ubezpieczeniem. Teoretycznie wszyscy trenujący są zobowiązani do opłacania składki związkowej. W praktyce nie istnieje żaden jednolity system weryfikacyjny, który uniemożliwiłby unikniecie opłacania składki osobom, które nie uczestniczą czynnie w zawodach sportowych. Mam tutaj na myśli głównie, początkujących adeptów. Opierając się jednak na danych przybliżonych, to WTF ma lekka przewagę w ilości członków. Sytuacja powyższa uwidacznia dość konkurencyjne pozycje obu federacji w Finlandii. Dotychczasowe zasady funkcjonowanie ITF oraz WTF w skali ogólnokrajowej oraz fińska mentalność nastawiona raczej na pokojowe istnienie pozwalała na neutralne działanie. W pewnych dziedzinach dochodzi nawet do współpracy. Organizuje się wspólne kursy głownie w zakresie szkolenia trenerów oraz letnie obozy, gdzie ITF, WTF oraz kilka innych sztuk walki oferują wymienne zajęcia dla członków poszczególnych sztuk walki. Ostatnio jednak sytuacja trochę się zmienia, w związku z odgórnym naciskiem na połączenie organizacji sportowych w większe grupy. W oczywisty sposób, Taekwon-do ITF oraz Taekwondo WTF są traktowane jako pokrewne sporty co jest bodźcem dla rządu do zrzeszenia ich pod jednym "dachem". Ten nacisk połączony z groźbą redukcji funduszy wprowadził ostatnio ostrzejszą konkurencję i napięcie w stosunkach miedzy ITF oraz WTF.
- W jakim wieku rozpoczynają treningi nowi adepci?
W Finlandii nie ma odgórnego limitu wieku. Jest to raczej uwarunkowane możliwościami poszczególnych klubów oraz pewnego rodzaju tradycją, gdzie bardzo młode osoby nie były najchętniej przyjmowane na zajęcia ITF. Podejście to jednak zmieniło się bardzo w ciągu ostatniej dekady i coraz więcej klubów ma w ofercie grupy dziecięce. W większości przypadków programy oferowane przez kluby kierują swoja usługę do dzieci w wieku 6 lat i powyżej. Coraz większą popularnością cieszą się również zajęcia przeznaczone głównie dla osób dorosłych (+30lat).
- Jak przeprowadzane są egzaminy na stopnie? Czy tak, jak w Polsce organizuje się centralne egzaminy na stopnie mistrzowskie?
Każdy klub ma obowiązek współpracować z instruktorem międzynarodowym. Jest to naturalne w przypadku klubów, które posiadają osoby ze stopniem co najmniej 4 dan. Pozostałe kluby korzystają zazwyczaj ze stałej współpracy z instruktorem innego klubu. Wybór jest całkowicie wolny i opiera się na zaufaniu oraz zasadach rynkowych. Każdy instruktor międzynarodowy, uprawniony do promocji według powszechnie obowiązujących zasad w ITF możne promować trenujących. Dodatkowo, Dyrektor d/s egzaminacyjnych organizuje ogólnozwiązkowe egzaminy na stopnie mistrzowskie jeśli zachodzi ku temu potrzeba. Zwykle przeprowadzane są dwa egzaminy w ciągu roku.
- Jakiej rangi zawodów są rozgrywane w Finlandii?
W Finlandii najwyższej rangi zawody to Mistrzostwa Finlandii. Tytuł Mistrza Finlandii można uzyskać w przypadku konkurencji rozgrywanych wyłącznie dla czarnych pasów. Z uwagi
jednak na niska liczbę aktywnych zawodników ze stopniem mistrzowskim, rozgrywane są jednocześnie konkurencje dla pasów kolorowych. Zwycięzcy tych konkurencji nie otrzymują jednak prawa do tytułu Mistrza Finlandii. Dodatkowo organizowane są również zawody lokalne dla rożnych grup wiekowych oraz odrębne zawody drużynowe, gdzie każda a drużyn musi uczestniczyć zarówno w walkach, jak i układach formalnych. Są to jednak wszystko zawody niepowiązane i nie istnieje żaden system Grand Prix.
- Jak przebiegają - o ile coś takiego istnieje - kwalifikacje/eliminacje do krajowych mistrzostw?
Nie istnieje żaden system eliminacji do Mistrzostw Finlandii. Z uwagi na małą liczbę startujących nie jest on potrzebny.
- Jaka średnia ilość zawodników bierze udział w poszczególnych zawodach?
W Mistrzostwach Finlandii startuje około 30 czarnych pasów. Natomiast biorąc pod uwagę całkowitą liczbę zawodników na ogolnofińskich zawodach jest to około 120 osób. Dużą popularnością ostatnio cieszą się zawody dla dzieci, gdzie liczba startujących sięga również lekko powyżej 100 osób. Odpowiednikiem takich zawodów są tzw. “turnieje mikołajkowe”.
- Ile średnio kosztuje miesiąc treningów?
Treningi Taekwon-do, jak również większości sztuk walki, są tanie. Powiedziałbym, że zbyt tanie jak na warunki fińskie. Opłaty kształtują się w granicach 20-30 euro za miesiąc. Dla przykładu podam, iż członkostwo w klubie hokejowym (hokej jest sportem narodowym) to już wydatek rzędu kilkuset euro wliczając zakup niezbędnego sprzętu.
- Ile jednostek treningowych tygodniowo otrzymuje się w tej cenie?
Za wspomnianą opłatę otrzymuje się średnio 2 lub 3 treningi w tygodniu. W niektórych klubach jest możliwość trenowania więcej niż 3 razy w tygodniu, lecz cena nie ma na to zwykle żadnego wpływu.
- Czy są organizowane obozy, bądź zgrupowania?
Obozy klubowe to rzadkość, a jeśli już to są to zgrupowanie weekendowe. Podobnie wygląda sytuacja z obozami kadry narodowej. Organizuje się ich około 8-10 w roku i trwają tylko podczas weekendów. Jest to głownie uwarunkowane tym, iż zawodnicy muszą się zwykle utrzymywać z własnej pracy i nie mogą sobie pozwolić na dni wolne od pracy lub dłuższą nieobecność w szkole. Dzieci i młodzież również nie jest przyzwyczajona do dłuższych wyjazdów treningowych.
- Czy zawodnicy sami finansują sobie wyjazdy na zawody? Otrzymują stypendia za wyniki?
W Finlandii wszystkie koszty powiązane z przygotowaniem, podrożą oraz startem w zawodach pokrywają sami zawodnicy. Dotyczy to również zakupu sprzętu oraz odzieży reprezentacyjnej. Jeśli związek otrzymuje jakieś dotacje na działalność reprezentacyjną, to są one raczej przeznaczane na pokrycie kosztów podroży trenerów reprezentacji. Czasami zdarza się, że związek pokrywa koszty startowego, co jak wiadomo jest tylko nieznacznym ułamkiem całości kosztów wyjazdu na zawody sportowe. Nie ma systemu stypendiów, i tylko nieliczni mogą, przy odrobinie szczęścia, liczyć na drobne nagrody finansowe jeśli zostaną zauważeni i uznani .