- Napisał
- Komentarze:DISQUS_COMMENTS
Techniki specjalne – historia i teraźniejszość
Taekwon-do od początku swojego istnienia znane jest ze swoich kopnięć z wyskoku. Rozwijało się w wojsku, zatem kopnięcia te mają ściśle utylitarną genezę. Początkowo celem tego rodzaju uderzeń był np. zrzucenia jeźdźca z konia znajdującego się poza zasięgiem uderzeń z ziemi, pomocy zagrożonemu koledze walczącemu na podwyższeniu lub obezwładnienie rywala stojącego za osłaniającą go przeszkodą. Podczas szkolenia dochodziło do rywalizacji o wyższe kopniecie. Przypuszczam, że kiedy tworzono regulaminu współzawodnictwa sportowego uznano, że tego rodzaju konkurencja będzie sprzyjała większemu rozwojowi adeptów taekwon-do oraz przyczyni się do zwiększenia widowiskowość zawodów sportowych.
Techniki specjalne to różnego rodzaju kopnięcia z wyskoku, których celem jest rozbicie deski zawieszonej na wysokościach rzędu 2-3 m (czasem wyżej). Techniki te zachowując swoją utylitarną funkcję, obecnie służą (zazwyczaj) do prezentowania wysokiej sprawności osób trenujących taekwon-do. Ponad to jest to ważna i charakterystyczna konkurencja sportowa dla taekwon-do ITF, ponieważ taki rodzaj rywalizacji sportowej nie występuje w innych znanych mi sztukach i sportach walki.
Od początku konkurencja ta wymagała specjalnego sprzęt (stojaka), aby stworzyć jednakowe warunki dla wszystkich zawodników.
Pierwsze stojaki do rozgrywania konkurencji technik specjalnych na zawodach taekwon-do (źródło: Choi 1995)
Pierwsze stojaki, które miały zapewnić tą samą wysokość dla wszystkich zawodników. Były skonstruowane z drewna. W uchwycie była umocowana deska sosnowa o wymiarach 30cm x 30cm x 1cm, która po każdej udanej próbie była złamana i wymieniana na inną.
Drewniane deski jednak nie dają jednakowych szans wszystkim uczestnikom rywalizacji (deska desce nie równa). Stanowiło to pewien problem w obiektywizmie przeprowadzonej konkurencji. Dopiero zmiana maszyny do technik specjalnych i regulaminu rozgrywania konkurencji spowodowały pełną obiektywizację konkurencji technik specjalnych. Ponadto, dzięki temu rozwiązaniu skróciło się przeprowadzanie konkurencji, z przyczyn sprawniejszej obsługi samego urządzenia.
Współczesna maszyna do technik specjalnych wyposażona jest w specyficzny mechanizm powodujący podwójne odchylenie deski, zależne od siły kopnięcia. Jest to możliwe dzięki specjalnie skonstruowanej głowicy, która ze względu na swoje niewielkie rozmiary nie stanowi niebezpieczeństwa kontuzji zawodnika podczas wykonywania kopnięcia. Dodatkowo głowica (mojego autorstwa) może być zaopatrzona w specjalny system fotokomórek oraz układ elektroniczny umożliwiający zarejestrowanie ilości uzyskanych punktów przez zawodnika. Sygnał ten jest przekazywany na wyświetlacz cyfrowy, na którym widać wysokość na jakiej jest zawieszona deska oraz ilość przyznanych przez urządzenie punktów za wykonaną technikę.
Mistrzostwa Świata 2003 Warszawa – maszyna do technik specjalnych podczas rozgrywania konkurencji (źródło: archiwum autora)
Mistrzostwa Świata 2003 Warszawa – wyświetlacz cyfrowy maszyny do technik specjalnych (źródło zdjęcia autora).
Dzięki takiej koncepcji, cały ten układ stanowi nowatorskie rozwiązanie. Zawodnicy mają jednakowe warunki, a widownia może przeżywać i emocjonować się rywalizacją.
Foto główne: Daniel Działa / pro2dstudio.com